اعتقاد غلط وشکسته ی تو به مانند صندلی شکسته است ، زمانی بخواهی روی آن بنشینی ، می افتی . روی اعتقاد غلط و شکسته هم هر عملی بنشیند ، می شکند .چون اعتقاد شکسته ، قیافه درونی تو را می شکند، همان گونه که صندلی شکسته را  اول باید تعمیر کرد ، بعد روی آن نشست ، همان گونه هم اعتقاد شکسته را اول باید درست کرد تا بعد عمل بتواند روی آن بنشیند ، چون اگر با همین اعتقاد غلط بخواهی نماز بخوانی و روزه بگیری و حجاب کنی ، نه نماز ، نه روزه  ونه حجاب برایت جا نمی افتد . چون راز نماز خواندن و روزه و حجاب را نفهمیدی یا میل نداری نماز بخوانی یا هم اگر بخوانی در نماز حضور نداری . یا میل به حجاب نداری یا هم اگر حجاب کنی ، فلسفه اش را نمی دانی ، برای همین چون حجاب برایت جا نیفتاده پس در جاهایی هم که دیگران حجاب نمی گیرند، تو هم تحت تاثیر آنها هم رنگ جماعت می شوی و حجابت را بر می داری .حال اگر انسان دائم با این اعتقادات شکسته ، عبادت کند وشب با همین اعتقاد غلط بخوابد وبا همین خواب به عالم بالا منتقل شود ، خدا می داند فردا در چه عذابی گرفتار شود .